An Rosas sa Disyerto

Matoninongon. Natapos na an kapagalan. An kaurugmahan pansamantala munang pupunduhon.

An sakong kubong luway luway ko nang tinitindi para sa mga mapansamantalang namok. An ilaw pinarong na kaibahan an suriaw na yaon sa sakuyang mga mata. Halos habo nang magpangadye kan hawak ko sa sobrang kapagalan, alagad puso asin isip ko nagsasabing “ magpasalamat ka sa Kagurangnan.” Kaya pinirit kong magluhod asin magpangurus. Nagkikiribig kibig an sakong tuhod.

Dikit na minuto paka pangadye, inilatag ko na an sakong likod na namimiripit sa kulog asin pagal, an sakong mga kasukasuhan sakong inunat.

Padagos an pag pitik kan kamot kan relo na pirit na naglalaog sa sakong talinga.

Nawara an presente, an kasuudma sako nang nalingawan, naghahalat na sa bagong regalo nin buhay na itatao nin Kagurangnan.

Mantang nasa kawaran an sakong pagkatawo asin nagpapahingalo na sa sobrang kapagalan, an sakong bitis naglalakaw sa sarong disyerto.

Dai mati an init na minapaso sa sakuyang kublit, an sakuyang mata minapikit na sa init kan saldang, an sakong halanuhan naatihan na nin laway. Nagmamawot na makahiling nin tubig na mahagod sa sakong halanuhan, dawa turo kan uran. Alagad padagos ako sa paglakaw naghahanap nin lugar na mapapahingaluan.

Tururo an ganot! Basa na an sakong kili -kili.

Sa sarong kawaran ako naglalakbay. Sa daing kakapadumanan an kubalon kong bitis dai nasuko sa paglakaw. Kada kusog na naghahali sa tuhod ko may importansya. Naglalaom na makakahiling nin mahahagadan nin tabang.

Sa dai kaharayuan may nahiling ako nin tinanom na mapula an burak, asin dakulang gapo sa kataed kaini garo baga saiyang pinoprotektahan an tinanom na idto, dahil sa kainitan dai ko mamaanan kun anong klaseng tinanom, kaya dali dali ako sa paglakaw. An dating kapagalan nasanglian na nin kamawotan. An dating init na minatama sa sakuyang kublit biglang naribayan nin kalimpuyan. Nangalas ako asin nagtingkalag sa langit. Namaanan ko an makapalon na panganuron na tuminahob sa saldang.

An sakong bitis napundo sa saiyang paglakaw. Pighihingal ako sa kapagalan. Nagtuturo na naman an ganot ko hali sa pispis kan sakong payo pasiring sa sakong pisngi. Sa atubangan ko na an mapulang tinanom asin an gapong nagsisirbing lindong saiya. Nagngalas ako nin marhay, dai ako makatubod sa nahihiling ko. Sarong rosas, nagbubukadkad an saiyang burak. Dai ko maipaliwanag an saiyang kagayunan.

“Mayo pa akong nahiling nin rosas na arog kaini kagayon", sa boot ko sana. "Pano daw ini nagtalubo digdi?"

Nagtukaw ako sa gapo mantang sakong tinuturuhukan an rosas, napahapot ako sa sadiri ko asin naghorophorop. Huli sa kagayonan dai ako nagduwa duwang putulohn an rosas asin darahon ko sa pagbaklay. Para ikatao ko sa sakuyang namomotan. Luway luway ko nang tinatangal an tunok sa may poon tangani na sakuyang maputol.

“ Pabayaan mo siyang magtalu

tingog na dai ko maaraman kun saen hali asin nabigla ako.

“aray ko !

malapot na dugo nagturo hali sa sakuyang kuko dahil sa tunok na sakuyang hinahali. Sa likod ko sarong gurang, kunot na an saiyang angog, halaba na an saiyang barbas asin bigote, garo dai lamang nagparaparigos. Mumuon na an saiyang bado asin labot labot na, alagad magayon an saiyang mata. Tuminukaw siya sa kataed ko. Hinapot ko siya kan saiyang pangaran. Imbes na simbagon niya ako kun ano an saiyang pangaran simbag niya, “An pinakamagayon na rosas dai mo mahihiling sa magagayon na harden, sa magagayon na tatamnan na nilalagan nin abuno asin binububo aro aldaw, ginagabihan asin tinatangalan nin mga ulod siya magayon alagad mayong katotoohan an saiyang kagayonan.

" Isay man kan Gurang na ini" dai ko man hinahapot sabi ko sa sadiri ko.

Nagpadagos siya kan saiyang pagtaram.

“An pinakamagayon na rosas mahihiling mo sa disyerto arog kaining rosas na nahihiling mo ngunyan. Sa mainit na lugar na mayong nagbububo, na mayong naglalaag nin abuno, na dai tinanom sa matabang tatamnan. Iyan an pinakamagayon na rosas natural an saiyang kagayonan.”

Nagngalas ako sa saiyang simbag asin hinapot ko guiraray siya. “Tano man po?

“Sa kadakul dakul na kawaran asin kakulangan sa saiyang palibot,nagibo pa niyang magtalubo asin mamurak, mas magayon kun gabos na tawo arog kan rosas na ini sa disyerto.”

Nabigla ako sa mga sinabi niya kaya naghapot guiraray ako, Ahm! “ sulo sulo lang siya digdi sa disyerto?”

"Dakul sinda, an iba nagtatalubo pa lang. Ika saro duman sa mga nagtatalubo pa lang, saro sa mga rosas na pirit magtalubo sa disyertong arog kaini, nasa saimo kun maburak ka nin arog kagayon kan rosas na ini."

“Garo dai ko po kaya kun ako an rosas na ini na magtalubo sa arog kaining lugar, mayong tubig, mainit, mayong patabang hihigupon an sakong mga ugat ” Simbag ko saiya.

Dapat na maglapigot, maghingowa, dai mawaran nin paglaom sa mga problema. An init kakulangan sa tubig, abono asin pagataman iyan an mga problema maatubang kan sarong tawo. Kaya magdanay sa pagkamootsa Kagurangnan na mataong lindong sa saimo.

Nagpadagos siya sa pagtaram.

“Mayo ka man kan mga iyan sa palibot mo igwa saimo nin madamay asin magaantabay, arog kaining gapo na nagtataong lindong sa saiya, nagtataong proteksyon sa init kan saldang. Siya yaon sa saimo sa aro aldaw mong pagkabuhay."

Luway luway siyang nagtindog asin nagpaaram na sa sako.

Tinapik niya an sakong abaga asin nguminisi. Napangirit ako asin nagtaong galang. Nainot na siyang maglakaw.

"Salamat", kurahaw ko saiya ta nagtalokod sana asin huminali.

"Siguro an gapo na ini iyo an sakong Kagurangnan siya an mataong lindong sa sako. Sa kasakitan siya an madamay sa sako". Iyo tulos naglaog sa isip ko.

Nagpoon na akong maglakaw mantang dai mahali an mata ko sa magayon na rosas na idto. Biglang nawara an panganoron asin namati ko na naman an init kan saldang sa sakong kublit hali sa labot kan bubong kan samong harong.

Nadangog ko na ang turaok kan manok kan samong kataed na harong. Nadangog ko na ang sighid sa likodan kan samong harong. Naamay na naman magmata si mama para maglinig. Alas siete na nin aga. Dali dali an pagkarigos ko, mapoon na an misa sa simbahan. Dakul na tawo an yaon sa laog kan simbahan pano pano asin mayo na akong matukawan. Mantang nakatindog ako sa likodan harani sa pwertahan may nagtapik sa sako nin sarong gurang. Siya an gurang na nahiling ko sa sakong panaturugan daing pinagkaiba.

Nakatulala ako asin siya nagtaram,

"Yaon sa atubangan mo an gapo sa disyerto an naglilindong sa sarong rosas na arog mo” asin naghali na siya".